ਕਰਤਾ ਹੈਂ ਏਕ ਰਵਿ ਦਿਲਸੋਜ Karta Hai Ek Ravi Dilsoj lyrics in Punjabi

Karta Hai Ek Ravi Dilsoj lyrics in Punjabi

ਕਰਤਾ ਹੈਂ ਏਕ ਰਵਿ ਦਿਲਸੋਜ ਯੇ ਬਯਾ
ਰਮਜਨ ਕੇ ਮਹੀਨੇ ਕੀ ਮਸ਼ੂਰ ਦਾਸ੍ਤਾ
ਮੁਲ੍ਕੇ ਯਮਨ ਮੇ ਲਡ਼ਕਾ ਥਾ ਏਕ ਆਠ ਸਾਲ ਕਾ
ਚਰ੍ਚਾ ਥਾ ਸਹਰ ਸਹਰ ਮੇ ਜਿਸਕੇ ਜਮਾਲ ਕਾ
ਰੋਜਾ ਖੁਦਾ ਕੇ ਨਾਮ ਪੇ ਰਖਨੇ ਕਾ ਸੌਖ ਥਾ
ਰਮਜਨ ਕਾ ਜੋ ਚਾੰਦ ਉਸਕੋ ਨਜ਼ਰ ਆ ਗਯਾ
ਕਹਨੇ ਲਗਾ ਯੇ ਮਾਂ ਸੇ ਕੇ ਰੋਜਾ ਰਖੂੰਗਾ ਮੈਂ
ਮੁਝਕੋ ਜਗਨਾ ਰਤ ਕੋ ਸਹਰੀ ਕਰੂੰਗਾ ਮੈਂ
ਬਚ੍ਚੇ ਕੀ ਬਾਤ ਨਾ ਕਿਯਾ ਮਾਂ ਨੇ ਕੁਛ ਖ੍ਯਾਲ
ਲਡ਼ਕਾ ਜੋ ਸੁਬਹ ਉਠਾ ਤੋ ਉਸਕੋ ਹੁਆ ਮਲਾਲ

ਸਮਝਾਯਾ ਮਾਂ ਨੇ ਆਯੇ
ਮੇਰੇ ਦਿਲਬਰ ਨਾ ਕਰ ਮਲਾਲ
ਰੋਜਾ ਨਹੀਂ ਹੈਂ ਫ਼ਰ੍ਜ਼
ਅਭੀ ਤੁਝੇ ਮੇਰੇ ਲਾਲ
ਮਾਸੂਮ ਦਿਲ ਪੇ ਤੇਸ਼ ਲਗੀ
ਮਾਂ ਸੇ ਯੂ ਕਹਾ
ਅਮ੍ਮੀ ਸੁਨੋ ਯੇ ਕਹਤਾ ਹੈਂ
ਕੁਰਾਨ ਮੇ ਖੁਦਾ
ਰੋਜੇ ਕੀ ਭੂਖ ਪ੍ਯਾਸ ਕਾ ਜੋ ਘਾਮ ਉਠਾਯੇਗਾ
ਉਸ ਰੋਜ਼ਾਦਰ ਕੋ ਨਾ ਜਹਨਮ ਜਲਾਯੇਗਾ
ਕੁਰਾਨ ਕਾ ਨੁਜੁਮ ਇਸ ਮਹਾ ਮੇ ਹੁਆ
ਤੌਬਾ ਕਾਬੁਲ ਕਰਤਾ ਹੈਂ ਇਸ ਮਾਹ ਮੇ ਖੁਦਾ
ਅਲ੍ਕੀਸ਼ਾ ਰਤ ਆਯੀ ਤੋ ਵੋ ਜਾਗਤਾ ਰਹਾ
ਕਹਨਾ ਕਿਸੀ ਕਾ ਕੁਛ ਨਾ ਸੁਨਾ ਰੋਜਾ ਰਖ ਲਿਯਾ

ਸਹਰੀ ਵੋ ਕਰਕੇ ਸੋਯਾ
ਔਰ ਸੋ ਕੇ ਜਬ ਉਠਾ
ਬੇਟੇ ਕਾ ਮਥਾ ਚੂਮ ਕਰ
ਫਾਦਰ ਨੇ ਯੇ ਕਹਾ
ਰੋਜਾ ਨਾ ਰਖ ਸਕੇਗਾ
ਤੂ ਜ਼ਿਦ ਅਪਨੀ ਛੋਡ਼ ਦੇ
ਦੇ ਦੂੰਗੀ ਅਪਨਾ ਰੋਜਾ ਤੁਝੇ
ਅਪਨਾ ਰੋਜਾ ਤੋਡ਼ ਦੇ
ਲਡ਼ਕਾ ਯੇ ਬੋਲਾ ਖਾਨਾ ਮੈਂ
ਹਰ ਗਿਜ਼ ਨਾ ਖਾਊੰਗਾ
ਅਪਨੇ ਖੁਦਾਏ ਪਾਕ ਕੋ
ਕ੍ਯਾ ਮੁਹ ਦਿਖਾਊੰਗਾ

ਦੋ ਪਹਰ ਢਲਕੇ ਹਸਰ ਕਾ
ਜਬ ਵਕ੍ਤ ਆ ਗਯਾਪਾਨੀ ਬੇਗੈਰ ਪ੍ਯਾਸ ਸੇ
ਸੁਸ਼੍ਖ ਹੋ ਗਯਾ ਗਲਾ
ਸੀਨੇ ਮੇ ਸਂਸ ਰੁਕ ਗਯੀ
ਚਕ੍ਕਰ ਸਾ ਆ ਗਯਾ
ਕਮਸਿਮ ਥਾ ਨਾ ਜਮੀਨ ਥਾ
ਚਕ੍ਰ ਕੇ ਗਿਰ ਪਡ਼ਾ
ਹਰਕਤ ਜੋ ਦਿਲ ਕੀ ਬੇਂਡ ਹੁਈ
ਆੰਖ ਝੁਕ ਗਯੀ
ਨਜ਼ਰੇ ਇਧਰ ਰੁਕੀ ਤੋ
ਉਦਰ ਸਂਸ ਰੁਕ ਗਯੀ
ਮਾਂ ਨੇ ਕਹਾ ਪੁਕਾਰ ਕੇ
ਮਾਸੂਮ ਚਲ ਦਿਯਾ

ਅਤਰ ਕੀ ਖੁਸ਼ੀ ਸੇ
ਮਹ੍ਰਮ ਚਲ ਦਿਯਾ
ਮਾਂ ਬਾਪ ਲਾਸ਼ ਦੇਖਤੇ ਧ ਅਪਨੇ ਲਾਲ ਕੀ
ਮੈਯਤ ਪਡ਼ੀ ਥੀ ਸਾਮਨੇ ਏਕ ਆਠ ਸਾਲ ਕੀ
ਆਖਿਰ ਤੋ ਰੋਜਾ ਖੋਲਨੇ ਕਾ ਵਕ੍ਤ ਆ ਗਯਾ
ਦੋਨੋਂ ਨੇ ਬੇਟੇ ਕੇ ਘਾਮ ਮੇ ਖਾਯਾ ਨਾ ਕੁਛ ਪਿਯਾ
ਨਾਗਹ ਦਰ ਪੇ ਸਵਾਲੀ ਨੇ ਆਕੇ ਦੀ ਸਦਾ
ਸਾਹਿਲ ਕੀ ਸਕਲ ਮੇ ਥਾ ਫ਼ਰਿਸ਼੍ਤਾ ਖਡ਼ਾ ਹੁਆ
ਆਵਾਜ਼ ਦੀ ਕੇ ਲੇ ਲੋ ਫਕੀਰੋਂ ਕੀ ਤੁਮ ਦੁਆ
ਮੈਂ ਭੀ ਹੂ ਰੋਜ਼ਾਦਰ ਦੋ ਅਲ੍ਲਾਹ ਕੇ ਨਾਮ ਕਾ
ਜਿਸ ਦਮ ਸੁਨੀ ਫਕੀਰ ਕੀ ਦੋਨੋਂ ਨੇ ਯੇ ਸਦਾ
ਅਵਤਾਰ ਕੋ ਜੋ ਰਖਾ ਥਾ ਸਾਹਿਲ ਕੋ ਦੇ ਦਿਯਾ
ਸਾਹਿਲ ਨੇ ਬਿਖ ਲੇਕੇ ਕਹਾ ਮਜਰਾ ਹੈਂ ਕ੍ਯਾ
ਮਾਤਮ ਹੈਂ ਘਰ ਮੇ ਕੈਸਾ
ਯੇ ਮੁਝਕੋ ਭੀ ਦੋ ਬਾਤਾ
ਸਾਹਿਲ ਕੋ ਅਪਨੇ ਸਾਥ ਫਿਡਰ ਘਰ ਮੇ ਲੇ ਗਯਾ
ਹਰਦਂਗ ਕੇ ਜਨਜੇ ਕੋ ਲਾ ਕਰ ਦਿਖਾ ਦਿਯਾ
ਬਚ੍ਚੇ ਕੀ ਲਾਸ਼ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਹਿਲ ਨੇ ਕੁਛ ਪਡ਼ਾ
ਸੀਨੇ ਪੇ ਹਾਥ ਰਖ ਕੇ ਯੇ ਮੁਰ੍ਦੇ ਕੋ ਦੀ ਸਦਾ
ਆਯੇ ਨਨ੍ਹੇ ਰੋਜ਼ਾਦਰ ਤੂ ਅਬ ਰੋਜਾ ਖੋਲ ਦੇ
ਘਾਮ ਜਿਨ ਮਾਂ ਖਡ਼ੀ ਹੈਂ ਜ਼ਾਰਾ ਮਾਂ ਸੇ ਬੋਲ ਲੇ
ਜੁਮ੍ਬਿਸ਼ ਲਬੋਂ ਪੇ ਹੋਨੇ ਲਗੀ ਆੰਖ ਖੋਲ ਦੀ
ਬਚ੍ਚੇ ਕੋ ਜਿਂਦਾ ਦੇਖ ਕਰ ਮੋਥਰ ਲਿਪਟ ਗਯੀ
ਸਾਹਿਲ ਯੇ ਕਹਕੇ ਆੰਖੋਂ ਸੇ ਰੂਹ ਤੋਸ਼ ਹੋ ਗਯਾ
ਬੇਝਾ ਹੁਆ ਮੈਂ ਆਯਾ ਥਾ ਪਰਵਡ਼੍ਡਿਗਰ ਕਾ
ਥਾ ਇਮ੍ਤਿਹਾ ਕਾ ਵਕ੍ਤ ਮੁਸੀਬਾਤ ਕੀ ਘਡ਼ੀ
ਜੋ ਉਸਪੇ ਜਾਨ ਦੇਤੇ ਹੈਂ ਮਰਤੇ ਨਹੀਂ ਕਭੀ
ਮਰਤੇ ਨਹੀਂ ਕਭੀ.